इराकी कविता
तिमी हरायौ
स्वप्नको एक पात्रझैँ
म तिमीलाई
खोज्दै छु शताब्दियौँदेखि ।
म मान्दछु
नियति छन्, प्रारब्ध छन्, मानिसलाई
दुःख सबै उपलब्ध छन्,
तैपनि
मान्छे यीसंग युद्ध गर्छ
युद्धभूमिबाट
तिमी एक्कासि किन अल्पियौ ?
तिमीसित कति सपना थिए
कल्पना थिए,
जुन तिमी साकार पार्न चाहन्थ्यौ
निर्जीव वस्तुहरूमा समेत
प्राण भर्न चाहन्थ्यौ ।
अब हेर,
त्यो स्वप्न पूरा हुने दिन
आउने भयो रे
हाम्रो हरेक कल्पनाले
आकार पाउने भयो रे
यही सपना बाँच्नलाई
तिमी यहाँ हुनु पथ्र्यो
नयाँ यथार्थलाई तिमीले
आफैले छुनु पथ्र्यो ।
यसैलाई हामीले पर्खेका थियौँ,
लडेका थियौँ ।
यही आउन लाग्दा तिमी भएनौ ।
म तिमीलाई खोज्दै छु,
र सोच्दै छु,
के तिम्रो हाँसो पनि
मैले नै हास्नु पर्छ ?
के तिम्रो जीवन पनि
मैले नै बाच्नु पर्छ ?
तर मलाई विश्वास छ,
एकदिन म
तिमीलाई भेट्ने छु,
आफ्नो मनको रिक्ततालाई
सधैका लागि मेट्ने छु ।
साभार: मेघा (कवितासङ्ग्रह)
[email protected]
(चौधरी विशिष्ट साहित्यकार हुन् ।)
