हिन्दी कविता
लेख्नको लागि प्रशस्त
कलम कागज थियो
क्रमबध्द भई
सुन्दर सृजना बन्न
तम्तयार थिए
बर्णमालाहरु
उक्त माला उन्ने
स्वतन्त्रता हातले पाएन
मदानीमा दही हालेर
मथिमथि नौनी निकाली
घ्यु बनाए जसरी
म शब्दहरुको भिडबाट
उत्कृष्ट अर्थको चयन गरी
कलम मार्फत कागजमा
भब्य जानकारी मूलक
सृजना सृजिन चाहन्थे
त्यसको अनुमति
न मलाई
न मेरो ज्ञानलाई
न बिबेकलाई
बिभेद, इज्जत,
झुटो रिती रिवाज
अन्धपरम्परा, कुप्रथा र
’फलानोले के भन्लान’
भन्ने प्रश्नरुपी वाक्यमा
पुगेर पुर्णबिराम लाग्दछ
कुनै ठुलो अपराध
गरेको अपराधीलाई
जसरी मोटो सङ्लोले
बेरेर बन्धकी बनाईएको
मेरो क्षमता
निर्दोष भएर पनि
कैदी बनेको छ
मात्र स्वतन्त्रता
प्राप्त गर्ने
लक्षबोकी निरन्तर
सङ्घर्षशील छ
मेहेनत ।
(अंशु चर्चित कवि हुन् ।)
[email protected]
