समाचार
कहिले चाहिन
तिम्रो दम्भको दौड
यसरी बेलगाम कुदोस्
कहिले चाहिन
तिम्रा कुरुप अनुहारहरू
चौतारोमा खुलेआम देखियोस्
तिमी मान या नमान
जे सुकै ठान तर
तिम्रो दम्भ र आसत्ति स्वभावको
वेपर्दा भएको छ,
तिम्रै शक्ति र दम्भ आज
तिम्रो घात प्रतिघात काट्ने
बलियो कर्दा भएको छ ।
धोकै धोकाको जगबाट
निस्केर एक अर्कालाई
जलपले टलक्क टल्काएर
चिल्ला, उज्याला, आकर्षक
बिल्ला झलक्क झल्काएर
समूह नै मिली
कसरत त धेरै गऱ्यौ,
समयको मुखमा ताला लगाउन
अभ्यास पनि धेरै गऱ्यौ ।
तर तिम्रो फोहोरी खेलको
हसरत, विध्वंस भएको छ
त्यसैले त आज तिमी
जगतको नजरमा
साधु चोर बनेका छौ
तिम्रो जमातको ईशारामा
हो, सबै मौन छन्
तर ती सबै मौनता नै
घनघोर शोर बनेको छ
म चुपचाप थिएँ र छु
तर देखिरहेछु
कैंयौं चोरी औँलाहरू
तिमीतिर नै तेर्सिईरहेका छन्
तिमीलाई देखाउँदै उठिरहेका छन्
र मेरा नजरहरु झुकीरहेका छन्
मेरा समता ममताका आँतहरू
भित्रभित्रै सुकीरहेका छन्
नजरहरू झुकीरहेका छन् ‘।
माया गुरुङ
वेलायत, वेलिङ
