मुक्तक
सबै चराहरूलाई मारिदिन्छौँ हामी
सबै कागहरूले अँध्यारोमा साउती गरे
र, रातको शून्यतामा मैले सुनेँ
मेरो बगैँचामा कसैले मेरा चराहरूलाई मारिरहेछ ।
मलाई थाहा छ
अब मेरा बिहानहरूमा गीत हुने छैन
र मैले महसूस गरेँ
मेरो आत्मालाई गाँजिसके
दुखका गीतहरूले ।
उनीहरूले भने– सबै, सबै चराहरूलाई
र मलाई लाग्यो
मेरा चारैतिर फडफडाइरहेछन् उदास पखेटाहरू
र तिनका बीचबाट मलाई हेर्दै
एउटा कागको कुपित दृस्टि ।
मैले कागलाई सोधेँ तिमी के हेर्दैछौ ?
मैले आफ्नो टाउको पछाडि लुकाएको छैन– कुनै चरा
सबै, सबै चराहरूलाई
हामी सबैलाई मारिदिने छौँ भन्यो उसले
म साह्रै डराएँ
कहीँ कतै रात उदास सपनाबिच
उसले मेरो खप्परलाई चिरेर
आफ्नो उन्मत्त चुच्चोले
जाँचिरहेको होस् कि
मेरा विचारहरूको गुँडमा
कतै लुकेर बसेको त छैन
कुनै रहस्यमयी गीत गाउने चरी ।
अनुवाद: राजेन्द्र शलभ
