आख्यान–श्रृङ्खला
मैले फलामको चन्द्रमा निलेको छु
उनीहरू यसलाई काँटी (किला) भन्छन् ।
मैले यस औद्योगिक फोहोरलाई
बेरोजगारीका दस्तावेजहरूलाई
स्वातै निलेको छु ।
मेशिनहरूमाथि निहुरी रहेको
युवा जीवन समय आउनु अघि नै
आफ्नो इहलिला समाप्त गर्छ
मैले भीड, कोलाहल र
बेवसीलाई निलेको छु ।
मैले निलीसकेँ
पैदल हिड्ने पूलहरू
खिया लागेको जिन्दगी
अब म अरू केही पनि निल्न सक्तिन ।
मैले जे जे निलेँ
ती सबै अब मेरो घाँटीबाट उछिट्टिएर
मेरा पूर्वजहरूको धरतीमा फैलिँदै छन्
एक अपमानजनक कविताका रूपमा ।
अनुवाद: राजेन्द्र शलभ
