नीता गुरुंग भाटिया

मक्ख परेछ
मिठो बोली सुनेर
माया बसेछ ।

नभेटी तिमी
टाढि़एर गएछौ
निष्ठुर मन ।

नयनमा साँचे
प्रेमरूपि अमृत
छल्केर गयो ।

जिन्दगी यस्तै
पानीको भेल जस्तै
बगेर जाने ।

मायाको चिनो
सम्हालेर राख्नु है
नबिर्सिकन ।

नीता गुरुंग भाटिया
[email protected]