English Poem
कुनै दिन प्रिय लाग्थ्यो
मलाई त्यो अनुहार !
आजकल मलाई
सबैभन्दा धेरै घृणा लाग्छ
त्यहीँ मुहार !
बिस्तारै खस्किँदै गयो-
अनुहारबाट शालीनता
व्यवहारबाट कुशलता
हृदयबाट संवेदनशीलता
बिस्तारै भत्किँदै गयो-
आस्थाका धरोहरहरू
विश्वास र भरोसाका पुलहरू
समृद्धिका सपनाहरू !
पखालिँदै गयो
अनुहारबाट कृत्रिम रङ्गहरू
समयसँगै बदलिँदो रूप ।
साँगुरिँदै गए
सम्बन्धका आयामहरू ।
र मेटिँदै गए
स्मृतिका पानाहरू बाट
बालुवामा कुँदेका सुन्दर डोबहरू !
किशन पौडेल
[email protected]
