जीवन भण्डारी

ऊ पत्थर दिलसँगै, यसरी जिएको छ
खुसी हुनुको मजा मात्रै लिएको छ

धनीलाई धनी भई राख्न सजिलो छ र ?
फकिर भन्दा धेरै ऊ दौडिएको छ ।

भोलिलाई भनी पैसा कमाएपछि
यहाँ मान्छे जिउन पनि बिर्सिएको छ

छुरा हान्दै गरे दुश्मनहरू सकभर
मलाई लाग्नेछ, अझ बाँचिएको छ

सधैँ बन्धक बन्यौ, दुनियाँको डर बोकी
मरेपश्चात् पनि लास बाँधिएको छ ।

(भण्डारी नवोदित कवि हुन् ।
[email protected]