कोरियाली कविता
टाढाबाट,
यति राम्री छ्यौ तिमी
कि अनजानै म तिमीतिर नजिकिन्छु
र अग्निछेउको मैनझैँ
शनैः शनैः म पग्लिन्छु !
यति पग्लिन्छु कि
रित्तिँदै हुन्छु म
तिमीमै एकाकार !
तर आकार
स्वयं नै अन्धकार रहेछ
कसरी अट्नु त्यसमा
प्रेमको संसार ?
मात्र त्यही लिन्छ
प्रेमले आकार
जहाँ छ निराकार
नितान्त निराकार !
साभार: बसन्त नेपाली काव्यसङग्रह
[email protected]
(चौधरी विशिष्ट साहित्यकार हुन् ।)
