समाचार
मैले सानो छदा ’क’ देखि ’ज्ञ’सम्म पढिरहँदा
मलाई बुवाले हरेक अक्षर चिनाउनु भयो,
मैले ऐले जिन्दगीको पाना पल्टाईरहँदा
मलाई बुवाले हरेक मान्छे चिनाउनु हुन्छ,
मैले अलिक हिंड्न खोज्दा
काँध देखाउनुभयो ।
मलाई पो ’म’ हुन एक्लै गाह्रो पर्थ्यो तर
बुवालाई ’बुवा’ हुन कति सजिलो छ है ?
मैले त काँधले !
न हलो बोक्नुपर्यो
नआँखाले कोदाली देख्न पाइयो
न खालीखुट्टा जमिन टेक्न पाइयो,
न कहिल्यै “खान मन छैन“भनी भोकै बस्न पाइयो,
बुवाबिनामलाई पो ’म’हुनगाह्रो पर्दथ्यो
बुवालाई त ’बुवा’हुनकति सजिलो छ है ?
न घामले देख्यो बा’को पसिना
न मैले देख्न पाए ?
मैले बा’लाई ’बा’भनिरहँदा यो घामले पनि
टोलाउँदो हो है ?
बुवालाई त ’बुवा’हुनकति सजिलो छ है ?
मलाईपो असल छोरा बन्नगाह्रो परिरहेछ !
लोक जोशी
